Virginia Woolf (1882 – 1941) to angielska pisarka, autorka wielu powieści, m.in. Pani Dalloway, Pokój Jakuba, Do latarni morskiej, Noc i Dzień. Virginia cierpiała na załamanie nerwowe oraz jego nawracające ataki. 28 marca 1941, napełniła kieszenie swej sukienki kamieniami i rzuciła się do rzeki Ouse, gdzie zatonęła.
Lay me down, let the only sound be the overflow, pockets full of stones
Florence wspomniała o Virginii Woolf opisując inspiracje do powstania utworu ‚What The Water Gave Me’.
Florence o piosence dla magazynu NME: ‚Byłam w pewnym sensie zafascynowana opowieściami o dzieciach, które są porwane przez morze, a ich rodzice idą ich szukać, aby je uratować. To wszystko brzmi okropnie, ale jako że dzieci są mniejsze, zostają wyrzucone na brzeg bez szkody, a rodzice toną. To tak jakby morze wymagało od nas ofiary. W utworze pojawia się wers: ‚They took your loved ones and returned them in exchange for you but would you have it any other way?’ (‚Zabrano tych, których kochasz, ale oddano ich w zamian za ciebie, lecz czy było jakieś inne wyjście?’) Prawdopodobnie nie.’
‚Byłam w domu Eg’a White’a i w pokoju była książka dla dzieci o czytaniu oraz książka o surrealizmie. A ja miałam ze sobą książkę Virginii Woolf. Piosenka to taki kolaż trzech wizji zaczerpniętych z książek, które znajdowały się w tym pomieszczeniu.’
‚To utwór dedykowany wodzie, ponieważ w muzyce i sztuce najbardziej interesują mnie przytłaczające rzeczy. Ocean wydaje się być największą przytłaczającą siłą natury. Gdy pisałam ten tekst, myślałam o tych wszystkich ludziach, którzy stracili życie ratując swoich bliskich, jednak sami poświęcili im swoje życie i utonęli’
‚Utwór mówi o wodzie w każdej możliwej formie. ‚What The Water Gave Me’ opowiada o wielu rzeczach; wkrada się tu motyw Virginii Woolf i oczywiście Fridy Kahlo, której boleśnie piękny obraz zainspirował mnie do nadania tytułu tej piosence.’ (więcej o Fridzie w osobnym artykule w dziale Warto Zobaczyć->Inspiracje->Sztuka)
Ponadto, nazwisko pisarki padło kilka razy w tweetach Flo:
Lay me down, let the only sound be the overflow, pockets full of stones
Adrianna Polcyn
